Το Resilient Thread της Κατερίνας Νάκου επαναφέρει την ξεχασμένη τέχνη της passementerie μέσω μεγάλων, υφαντών συνθέσεων από νήμα και χειροποίητα κορδόνια. Η περίτεχνη τεχνική της passementerie, γνωστή κυρίως για της διακοσμητική της χρήση σε υφαντά, μας καλεί να παρατηρήσουμε τις συχνά αόρατες λεπτομέρειες, να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε τις περιφερειακές δυνάμεις που διαμορφώνουν τον κόσμο μας.
Τα passements είναι διακοσμητικά στοιχεία που βρίσκονται παραδοσιακά στα άκρα (τελειώματα) των ρούχων και άλλων αντικειμένων. Μια από τις σπανιότερες κλωστοϋφαντουργικές τέχνες, η οποία εξασκείται πολύ λιγότερο από άλλες τεχνικές όπως η ύφανση, το πλέξιμο ή το κέντημα, η passementerie συμβολίζει τα άκρα και τα περιθώρια. Η παραδοσιακή κορδονοποιία είναι μια από τις πολλές τεχνικές της passementerie, η οποία περιλαμβάνει επίσης υφαντές τρέσες, φούντες κ.α. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή ύφανση όπου η εστίαση είναι συνήθως στο κέντρο, εδώ, η προσοχή του τεχνίτη εστιάζεται στα άκρα, όπου τα μοτίβα ανθίζουν, και το κέντρο χρησιμεύει ως υποστηρικτική βάση για να «ανθίσουν» τα άκρα. Με την ανάδειξη αυτής της ξεχασμένης τέχνης, η Κατερίνα Νάκου αναδεικνύει την μοναδική της ομορφιά και σημασία, τονίζοντας παράλληλα την περιφερειακή της θέση τόσο κυριολεκτικά όσο και εννοιολογικά.
Οι οκτώ συνθέσεις της Νάκου, συμπεριλαμβανομένων των κορδονιών, είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητες. Κάθε σύνθεση συνδυάζει μοτίβα και τεχνικές ύφανσης εμπνευσμένες από διαφορετικά δείγματα σχεδίων. Η Νάκου τα συνθέτει ελεύθερα δημιουργώντας ένα κολάζ σχεδίων, σπάζοντας έτσι τον κύκλο της επαναληπτικότητας. Κάθε κορδόνι έχει έναν πυρήνα από σύρμα, απαραίτητο για τον γλυπτικό σχηματισμό του έργου (η καμπύλη είναι βασικό στοιχείο της passementerie). Τα κορδόνια πλέκονται, συναντιούνται και σχηματίζουν μονοπάτια που βαδίζουν μόνα τους ή με «συνοδοιπόρους», ωστόσο όλα συνυπάρχουν σε ένα μεγαλύτερο σύνολο, εκπροσωπώντας αλληλοεπιδρώντα νήματα και συλλογικές εμπλοκές. Καθώς ενσωματώνονται σε ένα μεγαλύτερο σύνολο, η μοναδικότητα κάθε σύνθεσης έγκειται τόσο στους ασυνήθιστους συνδυασμούς υλικών και υφών όσο και στην λεπτομέρεια της ύφανσης. Διασφαλίζοντας μια συνεχή ροή ενώ διατηρώντας παράλληλα τη μοναδικότητα κάθε έργου, ένας προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να ανακαλύψει κρυφές συνδέσεις ανάμεσα στις οκτώ συνθέσεις, παρόλο που κανένα κορδόνι ή άλλο στοιχείο δεν επαναλαμβάνεται ποτέ με τον ίδιο τρόπο. Τα κορδόνια μετατρέπονται σε μια «συμφωνία κλωστών», με την ατομικότητα και τη συλλογικότητα να συνυπάρχουν σε αρμονία, θυμίζοντάς μας πως τίποτα δεν είναι στατικό.
Η αφοσίωση της Νάκου στην τέχνη της κλωστοϋφαντουργίας αντικατοπτρίζει μια βαθιά αίσθηση φροντίδας, που αναδεικνύει και αποκαλύπτει στοιχεία της ανθρώπινης εμπειρίας. Ακόμα και σε έργα μεγάλων διαστάσεων σαν και αυτό, η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής, τονίζοντας τη σημασία της διατήρησης της λεπτής ισορροπίας μεταξύ ατομικότητας, διαφορετικότητας, και ενότητας. Η καλλιτέχνιδα μας προκαλεί να επανεκτιμήσουμε τι θεωρούμε σημαντικό στη ζωή μας και στις κοινότητες με τις οποίες αλληλοεπιδρούμε, προάγοντας μια πιο περιεκτική προσέγγιση που αναγνωρίζει τη συμβολική αξία των περιθωρίων. Το Resilient Thread αντιπροσωπεύει την ικανότητά μας ως άτομα, κοινότητες και οικοσυστήματα να αντέχουμε σε κρίσεις και αλλαγές, και όχι απλώς να επιβιώνουμε, αλλά να συνεργαζόμαστε και να ευημερούμε. Απαιτεί την προθυμία, την πρωτοβουλία και τη συνειδητή προσπάθεια να εμπλεκόμαστε ενεργά, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για μια πιο συμπεριληπτική προσέγγιση στον κόσμο μας.